زندان فردیس کرج به نام دژخیم کچویی که خودش قاتل صدها زندانی در زندان اوین و از شکنجه‌گران این زندان بود، نام‌گذاری شده است. نامی با مسماء. چرا که اینجا نیز یکی از شکنجهگاههای خامنه‌ای است که در آن زنان محروم ما زنده بگور شده‌اند.
در زیر قسمتی از گزارشی را که از وضعیت زنان زندانی به کانون حقوق بشری «نه به زندان- نه به اعدام» رسیده است، می خوانیم:
«در این زندان در مجموع ۲۰۰ زن زندانی محبوس هستند که اکثر آنها را زندانیان جرائم عادی تشکیل می‌دهند. در میان این زندانیان، شماری از زندانیان سیاسی و عقیدتی بدون رعایت اصل تفکیک جرائم، محکومیت خود را سپری می‌کنند.
قرنطینه زندان:
بند قرنطینه بسیار شلوغ است. در این مکان ۲۰ تخت و تعداد زیادی زندانی کف خواب نگهداری می‌شوند.
در شرایط کرونایی تنها یک عدد سرویس بهداشتی در این بند وجود دارد. مدت یک ماه است که دوش تنها حمام قرنطینه خراب شده و زندانیان مجبورند از شلنگ سرویس بهداشتی جهت استحمام استفاده کنند.
این شرایط، وضعیت بحرانی و بسیار غیربهداشتی را برای زنان زندانی ایجاد کرده و منجر به بیماریهای پوستی و واگیردار در بین زنان زندانی شده است.
این در حالیست که تعمیر این نوع خرابی‌ها به سادگی قابل انجام است. اما عوامل زندان از این شرایط برای فشار بیشتر بر زندانیان استفاده می‌کنند.
غذای زندان:
غذا در بسیاری از موارد نپخته و در مجموع در کیفیت بسیار پایین داده می‌شود.
در موارد زیادی غذای فاسد و تاریخ گذشته به زندانیان داده می‌شود. از جمله اینکه زندانیان مشاهده می‌کنند که پنیر ترش شده و یا تخم مرغ خراب و فاسد است.
همچنین شیوه توزیع غذا به صورتی است که خود زندانیان از این صحنه تحت عنوان «گرسنگان اتیوپی» یاد می‌کنند.
به دلیل گرسنگی زندانیان، در مواردی هنگام توزیع غذا چنان ازدحامی ایجاد می‌شود که غذا روی سر زندانیان می‌ریزد.
فروشگاه زندان:
در شرایطی که بخاطر پایین بودن کیفیت غذا، عموم زندانیان
گرسنه هستند، اکثر آنان مجبورند با هزینه شخصی غذا تهیه کنند. اما فروشگاه زن
دان
مواد غذایی را به قیمت بسیار بالا به زندانیان می‌فروشد.
از سوی دیگر در زندان کچویی، کسی پول در کارت نمی‌ریزد و پول رایج، سیگار فروردین است که هر پاکت آن۵ هزار تومان محاسبه و تبادل می‌شود.
ابزارهای فشار بر زندانیان:
یکی از ابزار فشار بر زندانیان، شرکت اجباری در هفته های اعلام شده و مناسبتهای حکومتی از جمله هفته وحدت است.
به این صورت که زندانیان را مجبور می‌کنند که هر کس ۲۰ صفحه از قرآن را بنویسد و به آنها وعده جایزه و بردن به حسینیه و مشهد با پابند الکترونیکی را می‌دهند .
در جامعه حقوق بشری جهانی به این نوع شکنجه، شکنجه سفید می گویند که در عین اینکه ماکزیمم فشار روحی روی زندانیان است، ولی اثر فیزیکی روی بدن نمی‌گذارد.،
دزدان حاکم بر میهنمان، ابتدا با دزدی و غارت، زنان محروم را به نقطه استیصال می رسانند و وقتی برای سیرکردن شکم خود یا فرزندانشان دست به خلافی می‌زنند، آنها را دستگیر و وارد شکنجهگاههای به نام زندان می کند. این چرخه جنایت ۴۳ سال است که ادامه دارد و تا وقتی این حکومت را در تمامیتی سرنگون نکنیم، ادامه خواهد داشت.
